Γραμματόσημο «με μυτερούς οδόντας» και με ομοβροντία από λογοπαίγνια και υπαινιγμούς. Ο Κανελλόπουλος είχε δηλώσει σχετικά με τις στρατιωτικές δαπάνες: «Δεν αντέχομεν αλλά δεν μειώνομεν τας δαπάνας… Εμείς έχομεν Ζάλογγα εις την ιστορίαν μας» (βλ. Ελευθερία 28/1/54), πράγμα που οδήγησε σε πρωτοσέλιδα του αντιπολιτευόμενου τύπου όπως «σχολή του Ζαλόγγου» ή «μελοδραματική σχολή Ζαλόγγου» και φυσικά κι ο χορός, πάντα σε σχέση με τις αμυντικές δαπάνες και τις υποχρεώσεις μας προς το ΝΑΤΟ. Ώσπου στις 8/1/59, τρεις μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Π.Κ.:«Δεν έλαβον λοιπόν γνώσιν οι Δανοί των περί Ζαλόγγου θεωριών του ημετέρου αντιπροέδρου της κυβερνήσεως;…»
Φαίνεται οτι σ’ όλο το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 50 τον Κανελλόπουλο τον συνοδεύει το Ζάλογγο τουλάχιστον στη δημοσιογραφική αργκό.Οι άλλοι υπαινιγμοί είναι ευκολότεροι. Ο Κανελλόπουλος εκλεγόταν στην Πάτρα, ο Παναής παροιμιακά σχετίζεται με τα Μέγαρα, το «Γεννήθηκα στα 1402» είναι μυθιστόρημα του Κανελλόπουλου, ενώ η ανορθογραφία στο Helas είναι σίγουρα ηθελημένη (στα γαλλικά θα πει ‘αλίμονο’).
Το μαιανδρικό κείμενο λέει:
Πάρε το δύσκο τούτονε που γράφη τ’ όνομά μου
κε πέστους να σου δόσουναι να φάναι τα πεδγιά μου
Κε παρακάλα Παναή με δάκρηα στα μάτια
κτηπόν αράδα μέγαρα κε μπένον εις παλάτια
Πήτε μπίτε, μπήτε βγήτε κι εν ανάγκη κσαναμπήτε
Κι αν δεν λάβετε των μάρκων αποκεί μην ξεκολείτε.
Του Νίκου Σαραντάκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου