Άλλη μια εκπληκτική υδατογραφία του Άγγλου ζωγράφου
και περιηγητή Edward Lear (1812-1888).
Φτιάχτηκε με πένα, μελάνι και νερομπογιές
στις 13 Αυγούστου του 1856
όπως και οι άλλες δυο υδατογραφίες του καλλιτέχνη
που απεικονίζουν την πόλη και την εξοχή
που απεικονίζουν την πόλη και την εξοχή
(βρίσκονται στη Γεννάδειο βιβλιοθήκη η οποία
έχει στη συλλογή της 202
από τα 3.000 περίπου έργα του Lear με ελληνικά θέματα
-σχέδια, υδατογραφίες, ελαιογραφίες-).
έχει στη συλλογή της 202
από τα 3.000 περίπου έργα του Lear με ελληνικά θέματα
-σχέδια, υδατογραφίες, ελαιογραφίες-).
Το χαρτί είναι λεπτό "τσιγαρόχαρτο"
με διαστάσεις 235Χ321 χιλ.
Ο E. Lear (Εδουάρδος Ληρ επί το ελληνικότερον)
συνήθιζε να σχεδιάζει με εξαιρετική ακρίβεια
και να προσθέτει πολλές σημειώσεις πάνω στο χαρτί
που αργότερα τον βοηθούσαν να μεταφέρει την εικόνα
σε πίνακα με χρήση λαδομπογιάς.
Το συγκεκριμένο έργο φέρει την ελληνική επιγραφή "Φιλάτες"
και αποκάτω την ημερομηνία και τη χρονολογία.
The Tate Gallery 1967-1968, Λονδίνο 1968.
5 σχόλια:
Στο συγκεκριμένο έργο χρησιμοποίησε επίσης και γραφίτη
Λες «μελάνι και νερομπογιές» αλλά παρακάτω δεν λες νερογραφίες αλλά «υδατογραφίες».
Όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά να! Είναι που σου κακοφάνηκε κάποια επιγραφή πριν λίγο καιρό και «έσπευσες» διαμαρτυρόμενος …
Είναι γνωστό ότι ο Λήαρ σχεδίαζε με μολύβι. Μετά το τέλος του ταξιδιού περνούσε από πάνω μελάνι και νερομπογιές σύμφωνα με τις σημειώσεις του. Νερογραφία είναι νεολογισμός ενώ υδατογραφία είναι το σωστό. Ψάξε για λάθη και μη γίνεσαι μίζερος...
Περί ορέξεως …πατατοκεφτέδες.
χρώμα < αρχαία ελληνική
μπογιά <τουρκική بویا (boya)
Εντυπωσιακός ο κύριος Λήαρ.
Αν γνωρίζεις, θα θέλαμε περισσότερα για την ανάλαφρη τεχνική του
Δημοσίευση σχολίου