" Φάμανε το βόιδι και ποστάσαμαν στη νουρά. " "

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Πού χάθηκε ο Εδουάρδος Λύαρ;


Στις 6 Μάη του 1849, ο Εδουάρδος Λύαρ, κατεβαίνοντας από την Κιάφα, πέρασε μετά από περιπέτειες τον Αχέροντα δυο φορές και βρέθηκε στη Γλυκή. Βιαζόνταν τόσο να φτάσει στην Πάργα, που δεν πρόλαβε να σκιτσάρει τον παλαιοχριστιανικό ναό, ούτε τα σπίτια των χωρικών στην Ποταμιά. Πήρε το δερβένι με οδηγό τον Ανδρέα Πρίντεζη, ο οποίος τελικά...χάθηκε!
(Στο χάρτη, με συνεχόμενη γραμμή η πορεία του E.L. και με διακεκομμένη η πορεία που έπρεπε ν΄ακολουθήσει).
Όταν πέρασαν κάτω από το Τουρκοπάλουκο (σημ. Κυψέλη) το μεγάλο τρίτοξο γεφύρι "Ούρα μάδε" Μεγάλο γεφύρι αρβ. ο Εδουάρδος βιαζόνταν πολύ για να σταματήσει. Κρίμα, γιατί θα είχαμε μια ακόμη εικόνα γι αυτό το ωραίο γεφύρι που χάθηκε για πάντα...

(Το γεφύρι "Ούρα μάδε" στο λάκκο του γεφυριού ("λάκκα ούρα") κάτω από το Τουρκοπάλουκο.
Αρχείο BOOT στο Σέφιλντ της Αγγλίας. Τη φωτογραφία ταύτισε με το συγκεκριμένο γεφύρι ο Πήλιο Μαντάς)

Ο Ανδρέας λοιπόν, μαζί με τον Εδουάρδο προχώρησαν για την Αγία Κυριακή, στις νοτιοανατολικές πλαγιές του Ερμήτη, , αλλά κάπου έστριψαν πιο νότια και βρέθηκαν πάνω από τον κόλπο του...Άι-Γιάννη ανάμεσα Πάργα και Φανάρι.
Εκεί τουλάχιστον, ο Εδουάρδος, αφού βεβαιώθηκε ότι δεν θα έβλεπε την Πάργα, σκιτσάρισε το Φανάρι στα πόδια του:


(Αρχείο Houghton Library, Harvard)
Όταν πέρασα προχτές από την περιοχή βρήκα το ακριβές σημείο στο οποίο ο Εδουάρδος έστησε το καβαλέτο του.

(Συμπλήρωμα 4-7-2014: Ίσως ο Lear να έκανε λάθος
και να ζωγράφιζε κάπως έτσι :)

 Στο ημερολόγιό του αναφέρει ότι την άλλη μέρα ξαναπέρασε από το ίδιο μέρος. Βρισκόνταν δηλαδή πάνω στο "δρόμο" Φανάρι Πάργα.
Δεν μένει παρά (μαζί με τον άλλο...Ανδρέα), να ακολουθήσουμε τα βήματα του Lear!
Σύντομα θα σας περιγράψουμε το "ταξίδι στα μέρη που χάθηκε ο Εδουάρδος!"  :)

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

«… το ακριβές σημείο στο οποίο ο Εδουάρδος έστησε το καβαλέτο του…»

Τα σχέδια και τις υδατογραφίες δεν τις έκανε σε καβαλέτο.
Λεπτομέρειες θα πεις. Συμφωνώ, άλλωστε δεν είσαι υποχρεωμένος να γνωρίζεις τα περί ζωγραφικής

Μιχάλης Γ.Πασιάκος είπε...

25,3X41,2 cm. Άντε να το κρατήσεις στο χέρι. Και κοιτούσε και με τα κιάλια. (Την επιχρωμάτιση την έκανε στο σπίτι).

Ανώνυμος είπε...

Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια. Άντε τώρα να γυρίσεις το αγύριστο αρβανίτικο κεφάλι του Πασιάκου. Επιμένει να το παίζει ειδήμων σε κάτι που δεν ξέρει

Σχεδόν όλοι οι περιηγητές ζωγράφοι σχεδίαζαν και σχεδιάζουν με το ντοσιέ στα γόνατα.
Είπαμε, δεν είναι υποχρεωμένος να ξέρει τις τεχνικές διαδικασίες αλλά όχι να το παίζει και ξερόλας

Ανώνυμος είπε...

Α!ΚΑΛΑ ....ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΑΘΩ ΠΟΥ ΒΑΣΤΑΓΕ ΤΟ ΣΚΙΤΣΟ...ΚΑΚΩΣ ΑΠΑΝΤΑΣ ΜΙΧΑΛΗ ΣΕ ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΗ ΚΑΙ ΣΤΕΙΡΑ ΚΡΙΤΙΚΗ.Ι.Π

Ανώνυμος είπε...

Αν ο τεράστιος όγκος πληροφοριών που δημοσιεύει ο Πασιάκος είναι προϊόν ημιμάθειας δείξε μας εσύ το έργο σου, για να δούμε τι έχεις κάνει μέχρι τώρα. Αλλά το μόνο που έχεις να δείξεις είναι καθαρή ζήλια που αγγίζει τα όρια της βλακείας! Αν δεν σ' αρέσει το μπλόγκ, πάρε τα κουβαδάκια σου και πήγαινε να παίξεις σε άλλη παραλία!
Ι.Α.

Ανώνυμος είπε...

Προς Ι. Α.

Ο τεράστιος όγκος πληροφοριών που δημοσιεύει ο Πασιάκος, στο κύριο μέρος του και το ποιο ουσιαστικό είναι αντιγραφή από διαφορές πηγές που αφθονούν στο διαδίκτυο.
Η δική του προσφορά στη ποιοτική αναζήτηση δεν περιορίζεται μόνο στα τεραστίου ενδιαφέροντος θέματα, όπως λ.χ. σε ποιο σημείο ο Ληρ έχασε το δρόμο και πόσες φορές ξαναπέρασε από το ίδιο σημείο, αλλά επεκτείνεται σε χώρους υψηλής αισθητικής και βαθυστόχαστης φιλοσοφίας.
Υπό αυτό το πρίσμα ποιος δεν θα ζήλευε τον σπουδαίο αυτόν άνδρα;
Όσο για τα παιχνίδια στη παραλία, η επίσκεψη σε αυτή είναι ελεύθερη για όλους τους πολίτες και κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει τη πρόσβαση.
Φ.Π.

Ανώνυμος είπε...

Προς Ι. Α.

Ο τεράστιος όγκος πληροφοριών που δημοσιεύει ο Πασιάκος, στο κύριο μέρος του και το ποιο ουσιαστικό είναι αντιγραφή από διαφορές πηγές που αφθονούν στο διαδίκτυο.
Η δική του προσφορά στη ποιοτική αναζήτηση δεν περιορίζεται μόνο στα τεραστίου ενδιαφέροντος θέματα, όπως λ.χ. σε ποιο σημείο ο Ληρ έχασε το δρόμο και πόσες φορές ξαναπέρασε από το ίδιο σημείο, αλλά επεκτείνεται σε χώρους υψηλής αισθητικής και βαθυστόχαστης φιλοσοφίας.
Υπό αυτό το πρίσμα ποιος δεν θα ζήλευε τον σπουδαίο αυτόν άνδρα;
Όσο για τα παιχνίδια στη παραλία, η επίσκεψη σε αυτή είναι ελεύθερη για όλους τους πολίτες και κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει τη πρόσβαση.
Φ.Π.

Ανώνυμος είπε...

Ώστε τις φωτογραφίες της τραχηλιάς τις κατέβασε από το διαδίκτυο και δεν σκαρφάλωσε στα κατσάβραχα για να τις τραβήξει; Τις φωτογραφίες της Boot, τις κατέβασε απλά και δεν ταξίδεψε ως το Sheffield για να τις σκανάρει; Την πύλη στο Κασνέτσι τη βρήκε κι αυτή από αλλού; (Μιλάω μόνο για τις τελευταίες αναρτήσεις).
Σε τυφλώνει η ζήλια κακομοίρηηηη!!!
Ι.Α.

Ανώνυμος είπε...

ο καθενας ο,τι μπορει

Ανώνυμος είπε...

Λαϊκίζεις ασύστολα ή είσαι τελείως άσχετος
Το σκίτσο δείχνει το Ληρ να ζωγραφίζει και όχι να σχεδιάζει.
Είναι ταμπλο και όχι χαρτί
Κρατά πινέλα και όχι μολύβια.

Ανώνυμος είπε...

εχει δικιο ο φιλος.εισαι ολο ανακριβιες καλα μας ειπες που εβαζε το καβαλετο,για την καρεκλα,το πουλι και το κουνελι κουβεντα.(ή μηπως ειναι λαγος και το πουλι τι πουλι ειναι μπουφος?)

Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είπε...

Έχει δίκιο ο Φ.Π.
Έχω παρατηρήσει αρκετές φορές, ότι ο συντάκτης του μπλοκ, λόγω εγωισμού δεν παραδέχεται τα όποια αναπόφευκτα λάθη του και ευτελίζει τη κουβέντα επίτηδες για να μη φανεί η επιμελώς καλυμμένη ασχετοσύνη του.
Πέρα από τους λαϊκίστικους θεατρινισμούς ,είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς ότι οποιοσδήποτε αλλοπαρμένος μπορεί την απλή βόλτα στο βουνό να την παρουσιάζει ως επικίνδυνη ανάβαση με περιγραφές που παραπέμπουν σε φθηνά λαϊκά μυθιστορήματα του προπερασμένου αιώνα.
Το χόμπι της πεζοπορίας με την κατάλληλη σκηνοθεσία γίνεται επικίνδυνη ερευνητική αποστολή.
Όμως, ουδείς σοβαρός αναγνώστης θεωρεί αυτά αξιομνημόνευτη προσφορά στο τόπο.
Μόνο όσοι έχουν μεγαλώσει μαζί «με ένα Αρλεκιν ξεχνιέμαι» μπορούν να βρίσκουν απόλαυση σε μια αντίστοιχη φτηνή απομίμηση μιας αβάσταχτης ελαφρότητας και να θεωρούν αριστουργήματα των ανούσιες περιγραφές στις ραχούλες και τον συγγραφέα τρισμέγιστο και αυριανό υποψήφιο για Νόμπελ

Ανώνυμος είπε...

κ Π γιατι δεν δεχεστε την κριτικη και να παραδεχτητε το λαθος σας-το ακριβές σημείο στο οποίο ο Εδουάρδος έστησε το καβαλέτο του μπρειτε να το κανετε-το ακριβές σημείο στο οποίο ο Εδουάρδος επεσε στα γονατα

Μιχάλης Γ.Πασιάκος είπε...

Α! Να μια ωραία Κυριακή κι ένας απολαυστικός τρόπος για να πίνει κανείς τον καφέ του στο Σκάλωμα!Τόσον καιρό έγραφα χωρίς ανταπόκριση. Τώρα αισθάνομαι δικαιωμένος! :))))))