περί στρατολόγησης

Μετά το περιστατικό της Σαγιάδας, απορεί κανείς με τον τρόπο που σκέφτονταν στον Δημοκρατικό Στρατό. Είχαν ήδη πάρει μερικές σημαντικές αποφάσεις για τη διεξαγωγή του πολέμου: Διεκδικούσαν έδαφος και πρωτεύουσα και δημιούργησαν τακτικό στρατό (με προσπάθεια στρατολόγησης ώστε να αυξηθεί η δύναμη). Από τη Σαγιάδα πήραν μόνο 8 άτομα (ο ένας τους ξέφυγε κι άλλος ένας ...αυτομόλησε στους κυβερνητικούς αργότερα!). Θα μπορούσαν να στρατολογήσουν εκατοντάδες και με ασφάλεια (μέσω αλβανικού εδάφους) να τους περάσουν στη Μουργκάνα. Αντί γι αυτό, άφησαν το χωριό να φύγει την άλλη μέρα το πρωί με το πολεμικό καράβι και την επόμενη με τις βενζίνες για την Κέρκυρα!
Μετά στρατολογούσαν κοριτσάκια και ανήλικα από το οικοτροφείο της Παραμυθιάς!

(Στην πάνω φωτογραφία: Η βενζίνα του Νικόλα Χάρη (Σαγιαδινού που έμενε στην Κέρκυρα) που έκανε το δρομολόγιο Κέρκυρα Σαγιάδα, το 1948 αραγμένη στο μώλο στο Σκάλωμα της Σαγιάδας. Εκτός από τους χαμάληδες και τους υπόλοιπους Σαγιαδινούς, διακρίνονται οι οπλισμένοι φαντάροι που φρουρούσαν το καΐκι).

 Η ίδια βενζίνα στις 12 Απρίλη του 1948. Οι φαντάροι δείχνουν ανέμελοι. Οι μεγάλες μάχες στη Μουργκάνα είχαν τελειώσει και υπήρχε μιά ανάπαυλα...