" Φάμανε το βόιδι και ποστάσαμαν στη νουρά. " "

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2016

Οι 180 αιχμάλωτοι



ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ  
Κυριακή 21 του Μάρτη 1948 (Αρχείο ΑΣΚΙ)

ΜΕ ΤΟΥΣ 180 ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

Ανταποκριτής του Πραχτορείου "Ελεύθερη Ελλάδα" επισκέφτηκε τους 180 αιχμαλώτους που πιάστηκαν στην Ήπειρο και μεταδίδει τα παρακάτω:
Βρήκα τους αιχμαλώτους σ' ένα χωριό της Ηπείρου. Στην αρχή δεν ήξεραν πόσοι ήσαν. Όταν όμως πήγανε σε φάλαγγα κατ' άνδρα για να φωτογραφηθούνε γέμισε το χωράφι. "Για δες, φώναζε τότε ο ένας στον άλλον. Είναι και άλλοι. Πόσοι είμαστε βρε, βρε τι γίνεται, όλο το τάγμα είναι εδώ".
Με γέλια οι αιχμάλωτοι διηγούνται για τις προφητείες του ταγματάρχη Μανάρα πούλεγε ότι σε 24 ώρες θα ξεμπέρδευε τους αντάρτες. Λένε για τις κόττες που οι Γαλάνηδες τις άρπαξαν από το χωριό και τις πουλούσαν ψημένες για ένα τάλληρο στους φαντάρους. Μιλάνε για τον πανικό των αξιωματικών, για τις τούμπες του λοχαγού Κουλούρη μέσα στη ρεματιά και για ένα σωρό άλλα εύθυμα της μάχης. Ο στρατιώτης Θανάσης Κατσάνος διηγιέται: " Ο λοχαγός Κουλούρης από βραδύς μας έλεγε: πλαγιάστε και κοιμηθείτε ήσυχοι, θα κοιμηθούμε καλά απόψε. ¨όμως πριν ακόμα ξημερώσει ήρθε λαχανιασμένος και μας ξύπνησε. Τι κάθεστε βρε, πυρά πέφτουν. Βγαίνουμε και βλέπουμε μερικούς αντάρτες που διάβαιναν παραπέρα. Τι είναι αυτοί; μας ρωτάει ανήσυχος. Αντάρτες του λέμε. Αντάρτες; Σε ένα δευτερόλεπτο έφυγε, χάθηκε. Πίσω του ο δόκιμος Κώστας Κουκούσης. Εμείς ούτε ντουφεκιά δε ρίξαμε. Κρυφτήκαμε καλά όλη τη νύχτα και το πρωί παρουσιαστήκαμε στους μαχητές του Δημοκρατικού στρατού.
Ο Γιάννης Γεωργουσόπουλος ασυρματιστής του 611 τάγματος περιγράφει τη σύγχιση και τον πανικό που παρουσιάστηκε στους μοναρχοφασίστες αξιωματικούς: "Για μια στιγμή εκεί που κοιμώμουνα νοιώθω να με σκουντάει απότομα κάποιος συνάδελφος και να φωνάζει τρομαγμένος: Ξύπνα ρε, ξύπνα και γίνεται μάχη. Ο ταγματάρχης Μανάρας ακούγοντας τις φωνές σας "Αέρα στα πουλημένα τομάρια" και νομίζοντας πως είναι οι δικοί του λέει: Πες στα παιδιά να μη φωνάζουνε και να ρίχνουν στο ψαχνό. Για μιά στιγμή τον ακούω να τσιρίζει. Ωχ! με φάγανε, φροντίστε με παιδιά. Φρόντισέ με και συ γιατρέ. Αλλά πού γιατρός. Είχε κρυφτεί κι αυτός και όλοι οι νοσοκόμοι. Ο ταγματάρχης άρχισε τότε να τρέχει από δω και από κει αλαφιασμένος. Σε λίγο φτάνει και ο Γαλάνης. Ζητούσε σφαίρες και ενισχύσεις έφερνε γύρες φωνάζοντας σαν παλαβός, σφαίρες σφαίρες βρε, την παναγιά σας, το χριστό σας. Κανένας όμως δεν τούδινε σημασία. Και ο Γαλάνης ξεχνώντας τους ψευτοπαλληκαρισμούς του, έψαχνε να βρει και αυτός μια τρύπα για να κρυφτεί.
Ένας στρατιώτης μέσα στα γέλοια και τη φασαρία θυμάται: "Νάχαμε και τον Αμερικανό ταγματάρχη που μας ήρθε στον Προφήτη Ηλία!" Πραγματικά! Ο κύριος Αμερικανός, επικεφαλής της φάλαγγας τούτης θάτανε ότι χρειάζεταιγια να συμπληρωθεί η εικόνα. Η εικόνα που συμβολίζει την τύχη που θάχει και η νέα εαρινή εκστρατεία και ολόκληρη η επέμβαση των Αμερικανών στην Ελλάδα.
Ένας μαχητής του Δ.Σ. απαντάει:
"Δεν πειράζει καμμιά άλλη φορά συμπληρώνουμε την εικόνα.

Οι αιχμάλωτοι λοιπόν ζούν και βασιλεύουν!!!
Με δεμένα τα χέρια και με μιά τρύπα από σφαίρα στο κεφάλι. καταφέρνουν να μιλήσουν στον ανταποκριτή  του Πραχτορείου "Ελεύθερη Ελλάδα" που τους επισκέφτηκε. Κι όχι μόνο να μιλήσουν αλλά να διηγηθούν με γέλια τις ιστορίες της αιχμαλώτισής τους και και για ένα σωρό άλλα εύθυμα της μάχης! Ένας στρατιώτης μάλιστα μέσα στα γέλοια και τη φασαρία θέλει και τον Αμερικανό αξιωματικό για να συμπληρωθεί η εικόνα.
Τελικά αυτός δεν ήταν πόλεμος για την αριστερά. Με τόσο γέλιο και τραγούδι, μάλλον για σχολική εκδρομή την περάσανε!

Δεν υπάρχουν σχόλια: