Εμείς τα λέμε ζουμπούλια, δεν ξέρω γιατί...
Όταν ανθίζουν μου θυμίζουν τα παιδικά μου χρόνια.
Τότε τα μαζεύαμε και στολίζαμε τα φτωχικά μας.
Σήμερα τα σπίτια άλλαξαν αλλά λιγόστεψαν τα ζουμπούλια.
Ανθίζουν μόνο όπου δεν τα φτάνουν τα γελάδια...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Ταξιδεύοντας από την Πέργαμο ως την Μπαστιά, κι ανάμεσα στις εμορφιές της ελληνικής γης, βρήκα σε μια άλλη γωνιά του διαδικτύου έναν εξίσου όμορφο χώρο με αυτόν εδώ:
http://floraamorgina.blogspot.com/search/label/AMARYLLIDACEAE
Ζουμπούλια εδώ, μαρτακούδια ή μανουσάκια εκεί... Και ματσικόριδα στην Κύπρο...
Ίδιο όμως το λουλούδι να μας γελά δίχως να ξέρει από τέτοιες διαφορές στα ονόματα. Μόνο διδάσκοντάς μας την ομορφιά του... Φτάνει αυτό. Δεν φτάνει;
Δημοσίευση σχολίου