Από παιδί ζωγράφιζα το σαράι του Μπέη στη Λιόψη
φτιαγμένο πάνω στην Κόντριζα.
Πίσω του ξεπρόβαλε ένα ολόγιομο φεγγάρι.
Ποτέ δεν είχα καταφέρει να το φωτογραφίσω.
Το παλιό κάστρο και την πανσέληνο.
Πριν από λίγες ώρες είδα φως πίσω από τα ερείπια.
Δεν ήξερα ότι είχε πανσέληνο.
"Του Γενάρη το φεγγάρι
ήλιος της ημέρας μοιάζει"
Χαίρε μοι, φίλον φάος!
Ξέρεις εσύ...
φτιαγμένο πάνω στην Κόντριζα.
Πίσω του ξεπρόβαλε ένα ολόγιομο φεγγάρι.
Ποτέ δεν είχα καταφέρει να το φωτογραφίσω.
Το παλιό κάστρο και την πανσέληνο.
Πριν από λίγες ώρες είδα φως πίσω από τα ερείπια.
Δεν ήξερα ότι είχε πανσέληνο.
"Του Γενάρη το φεγγάρι
ήλιος της ημέρας μοιάζει"
Χαίρε μοι, φίλον φάος!
Ξέρεις εσύ...
1 σχόλιο:
Μιχάλη πάντα έτσι, ασυναίρετος! κι ακόμη και στα ετερόφωτα αυτόφωτος... σαν το φάος του φεγγαριού που λάμπει σαν ήλιος...
Δημοσίευση σχολίου