Φυσικά δεν είναι εύκολο να πείσεις την αράχνη να ξεπορτίσει!Ήξερα όμως το κόλπο του ψαρέματος
από έναν ξάδερφό μου που ήταν παλιός θηρευτής αραχνών!
Έβαζε ένα μικρό κλαράκι μέσα στη φωλιά
το άφηνε για λίγο και μετά το τράβαγε σιγά σιγά.
Η αράχνη δάγκωνε τον ...εισβολέα
και δεν τον άφηνε με τίποτα!
(Cyrtocarenum grajum τη βλέπω τώρα και μάλιστα...ενδημική! Ούπς!)
1 σχόλιο:
Νομίζω τον ξέρω τον ξάδερφό σου.Είναι αδερφός της ξαδέρφης σου τησ Νίνας, της αδερφής μου δηλαδή . Σαλιώναμε ένα ξυλαράκι (από ασφάκα συνήθως), το χώναμε στην τέλεια κυλινδρική τρύπα-φωλιά και όταν το βλέπαμε να κουνιέται το τραβάγαμε μαζί με την αράχνη. Ύστερα βάζαμε τις αράχνες να τσακωθούν και κάναμε κέφι! Το μέρος με τις περισσότερες φωλιές; Κάτω από τα παραθύρια της Θείτσα Φάνιως!
Δημοσίευση σχολίου