
χωρίς να το καταλάβω...
Όταν έφτασα στον αυχένα η θέα προς την
πεδιάδα της Κονίσπολης (που δεν σημαίνει φυσικά
εικονίσπολη πόλη των εικόνων, αλλά
πεδιάδα των αλόγων στα σλάβικα)
ήταν μαγευτική. Η τσούκα του Αετού
(το ύψωμα του Αετού) και ο όγκος της Όρλιας
(που σημαίνει ξανά Αετός στα σλάβικα)
διαγράφονταν στον ορίζοντα
μαζί με το Βουθρωτό και το νησί της Κέρκυρας στο βάθος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου