Καλησπερα, στο ιστολογιο σας ''επεσα'' τυχαια, δηλαδη απο τα φιλικα ιστολογια που εχει η Ofisofi στο δικο της.
4 χρονια ανεβοκατεβαιναμε Ηγουμενιτσα, σπουδαζε ο γιος μας, το τι μερη ανακαλυψαμε, εκτος ''σεζον'' δεν λεγεται, ομως τις καλυτερες γαριδες και τα πιο νοστιμα ψαρακια, στην εσχατια της πατριδας μας τα γευτηκαμε, εκει στο μικρο ταβερνακι, αριστερα, που μαζευονται οι ψαραδες, μας ειχε μαθει ο κυριος που το ειχε και απο τιμες, παμφθηνα.
Αυτη η θεα το απογευμα, στην θαλασσα, με την ξυλοσομπα μεσα, τις συζητησεις, το κρασι και εξω η βροχη και το μολυβι χρωμμα του πελαγους, ολα τα λεφτα, ανοιγε η ψυχη, εκει στην ΣΑΓΙΑΔΑ, 12 χιλιομετρα απο τα συνορα με την Αλβανια!!!
Εγράφη εν Σαγιάδα χωρίον (από το μηναίο του Καλλινίκου, Σαγιάδα 3-6-1525)
ΚΩΔΙΚΑΣ ΣΕΛΛΙΑΝΗΣ
ΜΧΛ > ΜΙΧΑΗΛ (κεραμική επιγραφή στο ναό του Α. Δημητρίου στο Τουρκοπάλουκο)
Το ιστολόγιο αυτό είναι μια περιήγηση στη Θεσπρωτία που όπως όλες οι πατρίδες είναι όμορφη κι όπως όλες οι πατρίδες μας πληγώνει. Από τη μια μεριά η ομορφιά του ανέγγιχτου τοπίου κι απ' την άλλη η απόλυτη βαρβαρότητα! Έρως και Φρίκη! Κατά τα άλλα τη διαφημίζουμε σαν Θεσπρωτία του πράσινου και του γαλάζιου, πράσινο όσο αφήσαμε και δεν το κάψαμε και γαλάζιο όσο απέμεινε από τις καταπατήσεις και τις "επενδύσεις". Επειδή όμως υπάρχει ελπίδα ότι μπορούμε κάτι να κάνουμε ως πολίτες αυτού του τόπου, ως αυτόνομες μονάδες που αντιστέκονται συλλογικά κι όχι σαν πρόβατα που περιμένουν στο μαντρί τους τη σφαγή, έχει νόημα κι αυτή η προσπάθεια... Δημοσιεύω τις απόψεις μου με πλήρες ονοματεπώνυμο γιατί πιστεύω ότι η κριτική πρέπει να είναι επώνυμη κι όχι κρυμμένη πίσω από κάποιο ψευδώνυμο.
2 σχόλια:
Καλησπερα, στο ιστολογιο σας ''επεσα'' τυχαια, δηλαδη απο τα φιλικα ιστολογια που εχει η Ofisofi στο δικο της.
4 χρονια ανεβοκατεβαιναμε Ηγουμενιτσα, σπουδαζε ο γιος μας, το τι μερη ανακαλυψαμε, εκτος ''σεζον'' δεν λεγεται, ομως τις καλυτερες γαριδες και τα πιο νοστιμα ψαρακια, στην εσχατια της πατριδας μας τα γευτηκαμε, εκει στο μικρο ταβερνακι, αριστερα, που μαζευονται οι ψαραδες, μας ειχε μαθει ο κυριος που το ειχε και απο τιμες, παμφθηνα.
Αυτη η θεα το απογευμα, στην θαλασσα, με την ξυλοσομπα μεσα, τις συζητησεις, το κρασι και εξω η βροχη και το μολυβι χρωμμα του πελαγους, ολα τα λεφτα, ανοιγε η ψυχη, εκει στην ΣΑΓΙΑΔΑ, 12 χιλιομετρα απο τα συνορα με την Αλβανια!!!
Να σαι καλά Δημήτρη! Χαίρομαι που πέρασες καλά στη Σαγιάδα...
Δημοσίευση σχολίου