" Φάμανε το βόιδι και ποστάσαμαν στη νουρά. " "

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

Λιμερίκια


«Ήταν ένα παιδόπουλο στο Αίγιο
Κι ένας λόρδος περνώντας του λέγει: Ω!
Αν μ’ αφήσεις πριν φύγω
Να σ’ τον κάτσω για λίγο
Θα σε στείλω μετά στο Κολλέγιο.»



Τα Limericks («λιμερίκια» κατά Γιώργο Σεφέρη) είναι πεντάστιχα ποιήματα με ρίμες ΑΑΒΒΑ και με τους δύο ενδιάμεσους στίχους (3,4) πιο κοντούς. Υπήρχαν από παλιά στην Ιρλανδία (εξ ου και το όνομα από την πόλη του Limerick) και ήταν 99% άσεμνα. Ένα ανώνυμο λέει πως τα καλά είναι τα βρώμικα και τα καθαρά δεν είναι αστεία.

Τα ανέδειξε και τα διέδωσε ο ποιητής, ζωγράφος (τοπιογράφος της Ελλάδας) και πατέρας του Βρετανικού nonsense (μαζί με τον Carroll) Edward Lear (1812 – 1888). . Έβαζε τους δύο κοντούς στίχους μαζί - με εσωτερική ομοιοκαταληξία. Σε μας έχει γράψει αρκετά ο Σεφέρης. Και παιδικά και άσεμνα.

Τα λιμερίκια του Ληρ ήταν τρελά αλλά σεμνά. Αρχίζουν πάντα με την παραδοσιακή φράση «Ήταν κάποιος (νέος – γέρος κλπ) από…». Ακολουθεί όνομα πόλης, το πιο δύσκολο δυνατό για ομοιοκαταληξία. 
(Από το Νίκο Δήμου)















Ήταν ένας γέρος στις Θερμοπύλες
που όλο μαγείρευε κρύες κι έρμες νίλες·
και του λεν: «Α’ θες αβγά
στα τσαρούχια σου βραστά,
μωρ’ δεν πολυχρονάς στις Θερμοπύλες».

(Κατά τον Εδουάρδο τον Λήρο)

Γ. Σ.


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γιώργος Σεφέρης

http://sarantakos.wordpress.com/,

Μιχάλης Γ.Πασιάκος είπε...

Εύγε.Ελπίζω να μη χρησιμοποίησες το ιντερνέτι! :)