Σατανική σύμπτωση!!!

Πριν από μερικές μέρες παρουσίασα το βιβλίο 

του Γ. Παπαδόπουλου, Η σουλιώτικη συμπολιτεία

το οποίο συνοδεύεται από ένα λεύκωμα φωτογραφιών

(έτσι το αναφέρει ο δημιουργός)

με χαρακτικά σκίτσα και ζωγραφικούς πίνακες 

με θέμα το Σούλι.

Την ίδια δουλειά είχα κάνει πριν από χρόνια (2003)

με το λεύκωμα ΣΟΥΛΙ, η απεικόνιση μιας

ηρωικής εποχής.

Οι συμπτώσεις βέβαια δεν σταματούν εδώ.

Είναι λογικό ο καθένας να μπορεί να βρίσκει και να παρουσιάζει τα ίδια έργα
με την απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση
να αναφέρει την πηγή.

Η σατανική σύμπτωση έφερε το παραπάνω έργο του E. Lear

το οποίο είχα σαρώσει πριν από πολλά χρόνια
στη Γεννάδειο βιβλιοθήκη

να παρουσιάζεται και από τον κ. Παπαδόπουλο (πάνω)

κομμένο ακριβώς εκεί που το είχα κόψει και εγώ! (κάτω)

Όμως ο κ. Παπαδόπουλος, δεν είχε (απ' ότι φαίνεται) υπ' όψιν του 

την έκδοσή μου, (παρότι προηγήθηκε δέκα χρόνια της δικής του)
γιατί αλιώς, θα την είχε αναφέρει οπωσδήποτε

στην βιβλιογραφία στο τέλος του βιβλίου του.

(Αναφέρει για παράδειγμα το λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας

του Γ. Μπαμπινιώτη, ως σχετικό με το Σούλι,

το λεύκωμα από το οποίο πήρε υλικό δεν θα ανέφερε;

Αναφέρει βέβαια και κάποια ...περίεργα βιβλία

όπως το: Κάλβος Α. "Φυσσάει σφοδρός ο αέρας, και το δάσος

κυμαίνεται της Σελλαΐδος"  ή το: Lhammond N.G. Ήπειρος, ή το 

Hughes Thomas, Smart Hughes Travels..."

αλλά ας μη τα σχολιάσουμε για την ώρα...)

Όπως μπορείτε να δείτε, το σκίτσο του E. Lear

έχει αρκετό περιθώριο ακόμη, και διακρίνεται καθαρά

η ημερομηνία και η χρονολογία.

Αν ο κ. Παπαδόπουλος είχε σαρώσει ο ίδιος το σκίτσο

δεν θα το έκοβε στο σημείο που -απρόσεκτα

ή από...πρόθεση, το έκοψα εγώ πριν από χρόνια.

Τί να υποθέσω; Ότι ολόκληρος γιατρός συγγραφεύς

υπέπεσε στο αμάρτημα της λαθροχειρίας;
Βρήκε δηλαδή έτοιμη δουλειά και τη λεηλάτησε
χωρίς καν να αναφέρει το έργο;

Όοοοχι! Ήταν απλά, σατανική σύμπτωση!