"...Στις σπάταλες παροχές του Αγίου Σεπτέμβρη..."
Ένας Σεπτέμβρης που παρέχει απλόχερα, σπάταλα σχεδόν, εικόνες, ελέη, φρούτα, σαν αυτά που γευτήκαμε με τη μορφή των ώριμων σύκων. Με την εικόνα των έρημων αρχοντικών που έσβησε η φωτιά τους για πάντα, με την ανάσα του αέρα ανάμεσα στα ερείπια...
Με τα παράθυρα που γνέφουν μισάνοιχτα,
με τις σκιές που ξενυχτάνε μονάχες.
Με τα μάνταλα στις θύρες που γέρνουν απρόσμενα και σε καρτεράνε
σαν τον παλιό ταξιδευτή που γύρισε
κι ας ξέρουν...
Ένας Σεπτέμβρης που παρέχει απλόχερα, σπάταλα σχεδόν, εικόνες, ελέη, φρούτα, σαν αυτά που γευτήκαμε με τη μορφή των ώριμων σύκων. Με την εικόνα των έρημων αρχοντικών που έσβησε η φωτιά τους για πάντα, με την ανάσα του αέρα ανάμεσα στα ερείπια...
Με τα παράθυρα που γνέφουν μισάνοιχτα,
με τις σκιές που ξενυχτάνε μονάχες.
Με τα μάνταλα στις θύρες που γέρνουν απρόσμενα και σε καρτεράνε
σαν τον παλιό ταξιδευτή που γύρισε
κι ας ξέρουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου