Όταν όλοι κυνηγούσαν το Μεγαλέξαντρο, το καταραμένο φίδι έκανε τη δουλειά του ανενόχλητο κατά Τζουμέρκα μεριά...Τώρα μείναμαν με κάτι κοκκάλες στα χέρια και μ' ένα γιοφύρι λιγότερο.
Φτωχύναμαν συντρόφια. Και να το ξανασιάσουν τσιμεντένιο, θα νάναι σαν τσι καρικατούρες τση Εγνατίας. "Το χυμένο μαζωμένο".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου