τεράτων συνέχεια...

Την ίδια στιγμή που στη Βελτσίστα οι αδερφοί Γεώργιος και Φράγγος Κονταρής από τη Θήβα, σχεδίαζαν τους ακέφαλους στερνοκέφαλους τους σκιάποδες και τους κυνοκέφαλους στο ναό του Αγίου Δημητρίου, στα βάθη της Ανατολής, ο Ασίκ Μεχμέτ (Aşık Mehmed), στη Δαμασκό, σχεδίαζε τα ίδια τέρατα στο έργο του "Απόψεις του κόσμου" (Menâzırü’l-avâlim مناظر العوالم).
Οι ακέφαλοι (bî-ser), ζούσαν στη θάλασσα της Κίνας, ενώ οι σκιάποδες ή μονοπόδαροι (düvâlpây) στη θάλασσα της Αιθιοπίας.

Στο προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για το μυθιστόρημα του Μεγάλου Αλεξάνδρου του Ψευδοκαλλισθένη που κατέληξε ως φυλλάδα του Μεγαλέξαντρου.
Να η περιγραφή των Σκιάποδων:
"...Και ηύραν ανθρώπους μονοπόδαρους και είχαν ουράν ωσάν πρόβατα. Και επίασαν πολλούς απ’ αυτούς και ήφεράν τους εις τον Αλέξανδρον. Και ο Αλέξανδρος τους ερώτησε λέγων: Πώς είστε αυτού; Και αυτοί του είπαν: Αλέξανδρε βασιλεύ, ελεημονήσου και άφες μας, ότι δια αδυναμίαν μας ήλθαμεν εδώ και εκρύφθημεν. Και ακούοντας ταύτα τα λόγια ο Αλέξανδρος τους άφησε δια να πηγαίνουν. Και επηδούσαν από λιθάρι εις λιθάρι και άρχισαν να περιγελούν τον Αλέξανδρον και έλεγαν: Ο Αλέξανδρος όλον τον κόσμον επήρε τον με την φρονιμάδα του και ημείς τον εγελάσαμεν και μας άφηκεν, οπού το κρέας μας είναι νοστιμώτερον από όλα τα πετούμενα και τετράποδα και το κουφάρι μας γέμει πολύτιμα λιθαρόπουλα και χοντρό μαργαριτάρι και το πετζί μας σίδερον δεν το απερνά. Και ως ήκουσεν ο Αλέξανδρος, εγέλασεν και είπε: Ο άνθρωπος από την γλώσσαν του χάνει το κεφάλι του. Και ευθύς όρισε και αρματώθηκαν διακόσιες χιλιάδες καβαλλαραίοι (…) και τους έγδαραν και εστέγνωσαν τα πετζία τους και ευρήκαν εις το σκάφος τους πλούτον αναρίθμητον από πολύτιμα λιθαρόπουλα και μαργαριτάρι. Και όρισε τους Πέρσας και έφαγαν το κρέας τους. Και έλεγαν ότι να ήτον νοστιμώτερον από όλα τα πετεινά και τετράποδα..."