Όταν πριν από αρκετά χρόνια υπηρέτησα τη θητεία μου, οι στρατόκαβλοι εκπαιδευτές, ενδιαφέρονταν περσσότερο για τα καψώνια και την κάμψη του φρονήματος των φαντάρων, παρά για την εκπαίδευση στα όπλα ή στον πόλεμο. Αφού είδαν κι απόειδαν με μένα, με στείλαν σε ένα απομακρυσμένο φυλάκιο στις...όχθες του Έβρου, "για να μην μολύνω τους άλλους" όπως μου είπαν.
Την τελευταία μέρα, έστειλαν ένα τζιπάκι να με μαζέψει και μου δώκανε το πολυπόθητο απολυτήριο!
Από τότες, έριξα μαύρη πέρα πίσω μου και δεν ασχολήθηκα με το στρατό τους.
Έλα όμως που η έρευνα για τη Μουργκάνα με οδήγησε στην πόρτα τους!
Αρκετές είναι οι μέρες που πέρασα στη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, στα Αρχεία Στρατού, στο Μουσείο Αεροπορίας, στο πολεμικό Μουσείο κλπ.
Κι εκτός από τα αρχεία, τους χάρτες και τις φωτογραφίες, άρχισα να μαζεύω και τις εκδόσεις του στρατού. Δεκάδες βιβλία με πολύτιμες πληροφορίες! Τα περισσότερα, λόγω του αντικομμουνιστικού μένους της εποχής, έχουν καταστραφεί! Έτσι απόμειναν οι δημοπρασίες και οι σκόνες των παλαιοπωλείων!
(Τα βιβλία που απεικονίζονται στη φωτογραφία, αγοράστηκαν στο Μοναστηράκι).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου