LA BASTIA: ΟΙ ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΓΑΛΙΛΑΙΟΥ

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019

ΟΙ ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΓΑΛΙΛΑΙΟΥ

ΟΙ ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΓΑΛΙΛΑΙΟΥ

Όταν κάποιος ταξιδιώτης από την Φλάνδρα, πέρασε στα 1609 από τη Βενετία κουβαλούσε μαζί με τις αποσκευές του κι ένα μονοκιάλι το οποίο είχε εφεύρει ένας συμπατριώτης του, ο οπτικός Χανς Λιπερσέι. Το όργανο αυτό μπορούσε να μεγεθύνει ένα μακρινό αντικείμενο τρεις φορές. ( Ένας σεληνιακός κρατήρας φέρει για πάντα το όνομα του πρώτου κατασκευαστή).

Ο Γαλιλαίος, μόλις το έμαθε, βρήκε τον ταξιδιώτη και μελέτησε το όργανο. Με βάση τις δικές του έρευνες, το τελειοποίησε τόσο πολύ, ώστε κατάφερε με αυτό να αλλάξει μια για πάντα τις θεωρίες για τα ουράνια σώματα.

Θέλοντας να τάχει καλά με την εξουσία, χάρισε ένα τηλεσκόπιο στον δόγη Λεονάρδο Ντονάτο, που ενδιαφέρονταν πιο πολύ για τα επίγεια αντικείμενα και συγκεκριμένα για τα εχθρικά καράβια, που διακρίνονταν πολύ καλύτερα στον ορίζοντα με το δώρο του Γαλιλαίου.

Ο δόγης χάρηκε αλλά η Αγία Έδρα στη Ρώμη καραδοκούσε. Αν η γη γύριζε γύρω από τον ήλιο, έχανε κυριολεκτικά τη γη κάτω από τα δικά της πόδια. Ο Γαλιλαίος ανακάλυπτε συνεχώς καινούρια πράγματα στον ουράνιο θόλο αλλά έπρεπε να ήταν πιο προσεκτικός στις ανακοινώσεις του κάτω στη γη…

Θέλοντας να κοινοποιήσει στους συναδέλφους του αστρονόμους τα καινούρια θαυμαστά πράγματα, κατέφυγε στη σιγουριά των…αναγραμματισμών που ήταν μια συνηθισμένη μέθοδος να μην ανακοινώσεις τίποτε χωρίς ταυτόχρονα κάποιος άλλος να σου κλέψει την δόξα! Ο φόβος της εκκλησίας, ο ανταγωνισμός με τους άλλους αστρονόμους κι η έμφυτη κλίση του προς τη διασκέδαση, δημιούργησαν μια σειρά από ευτράπελες παρανοήσεις που άλλαξαν την πορεία της επιστήμης!

Ένας από τους (τελικούς) αποδέκτες των περίεργων αυτών μηνυμάτων ήταν κι ο μεγάλος αστρονόμος Γιοχάνες Κέπλερ. Δουλεύοντας πυρετωδώς στην Πράγα, βελτίωνε τη θεωρία του Κοπέρνικου για το ηλιοκεντρικό σύστημα, μετατρέποντας τους μέχρι τότε τέλειους κύκλους των πλανητών σε ελλείψεις. Υμνώντας την εφεύρεση του συναδέλφου του, ο Κέπλερ έγραψε πως το τηλεσκόπιο άξιζε περισσότερο από τα σκήπτρα των βασιλιάδων!

Αντίθετα, όσοι έμεναν πιστοί στην παράδοση, αρνούνταν όχι μόνο τις ανακαλύψεις αλλά και το ίδιο το μέσον! Ο φιλόσοφος Τζούλιο Λίμπρι, αρνήθηκε μέχρι το θάνατό του να κοιτάξει μέσα από τηλεσκόπιο! (Όταν πέθανε, ο Γαλιλαίος σχολίασε χαιρέκακα, ότι θα δει επιτέλους ο Λίμπρι τους δορυφόρους που ανακάλυψε με το τηλεσκόπιο, στη διαδρομή του προς τον…παράδεισο!)

Στις 25 Ιούλη του 1610, κοιτάζοντας τον ως τότε τελευταίο πλανήτη, τον Κρόνο, ο Γαλιλαίος παρατήρησε έκπληκτος τους δακτύλιους που τον περιτριγυρίζουν. Με το πρωτόγονο εκείνο τηλεσκόπιο είδε μόνο σκιές. Έτσι σημείωσε στο ημερολόγιό του:

ALTISSIMUM PLANETAM TERGEMINUM OBSERVAVI

έχω παρατηρήσει ότι ο υψηλότερος πλανήτης είναι τριπλός!

Το «ανακοίνωσε» αμέσως στις 4 Αυγούστου αναγραμματισμένο στον πρέσβη της Τοσκάνης στην Πράγα Ιουλιανό των Μεδίκων μ΄ένα ακαταλαβίστικο «άμπρα κατάμπρα»: SMAISMRMILMEPOETALEUMIBUNENUGTTAURIAS (δυο V έγιναν U).

Ο Κέπλερ όταν το έμαθε, στρώθηκε στη δουλειά της αποκρυπτογράφησης. Το αποτέλεσμα το θεώρησε «βάρβαρους λατινικούς στοίχους»!

SALVE, UMBISTINEUM GEMINATUM MARTIA PROLES δηλαδή

Χαίρετε φλεγόμενοι δίδυμοι, παιδιά του Άρη! Αφού ο Γαλιλαίος είχε ανακαλύψει τέσσερις δορυφόρους του Δία, τώρα ανακάλυπτε δυο «παιδιά» δορυφόρους του Άρη.

Έτσι ο Κέπλερ, «είδε» τον Φόβο και τον Δείμο 250 χρόνια πριν τους ανακαλύψει πραγματικά το 1877 ο Έιζαφ Χωλ! (έχει κι αυτός τον κρατήρα του στη Σελήνη).

Ο Όμηρος βέβαια πάντα υποστήριζε ότι ο Άρης είχε δυό αχώριστους συνοδούς, τα φοβερά και τρομερά παιδιά του. Οι αρχαίοι συνήθιζαν να περιγράφουν μυθολογικά ότι έβλεπαν στον ουρανό. Πως όμως είδε τα παιδιά του Άρη ο Όμηρος; Μιά «εξήγηση» έδωσε στα 1950 ο Immanuel Velikovsky με το «κόσμοι σε σύγκρουση».

Αφού οι αρχαίοι δεν μπορούσαν να δουν τους μακρινούς πλανήτες και τους δορυφόρους τους, ήρθαν αυτοί μια βόλτα ως τη γη! (κάτι σαν το βουνό με τον Μωάμεθ). Αυτό προκάλεσε αλλαγή στον άξονα και την τροχιά της, φέρνοντας τεράστιες καταστροφές που περιγράφονται στις μυθολογίες των λαών! Τον Χώλ είχε προλάβει ακόμα κι ο Τζόναθαν Σουίφτ στα 1726.Οι αστρονόμοι των Λιλιπούτειων εξήγησαν στον Γκιούλιβερ τα πάντα για τους δορυφόρους του Άρη!

Όμως ο Γαλιλαίος συνέχιζε την έρευνά του και στρέφοντας το τηλεσκόπιό του το Δεκέμβρη του 1610 στην Αφροδίτη αυτή τη φορά, είδε με τα μάτια του επιτέλους αυτό που ο Κοπέρνικος είχε προβλέψει ύστερα από ατέλειωτους μαθηματικούς υπολογισμούς: ότι δεν ήταν αστέρι κι ότι είχε φάσεις, όπως η Σελήνη! Ήταν νωρίς για να το αποδείξει αλλά καθώς είχε έφεση στους αναγραμματισμούς και στα αινίγματα (βελτιώνοντας είναι αλήθεια το στυλ του αφού κατάφερε να οργανώσει τον αναγραμματισμό σε πρόταση αυτή τη φορά) έγραψε ξανά στον Ιουλιανό: HAEC IMMATURA AME IAM FRUSTRA LEGUNTUR OY

Μάταια μελετάω τώρα αυτά τα πρόωρα πράγματα.

Ο Γαλιλαίος θεωρούσε ότι ήταν πρόωρο να μιλήσει για το θέμα. Σε ένα μήνα όμως ανακοίνωσε τη λύση στον πρέσβη. Με τον αναγραμματισμό των λέξεων προκύπτει αυτό που εννοούσε, αλλά ακόμα κι έτσι χρειάζονταν μεγάλη προσπάθεια για να ερμηνευτεί: CYNTHIAE FIGURAS AEMULATUR MATER AMORUM

Η μητέρα του Έρωτα δηλαδή η Αφροδίτη, αντιγράφει τις μορφές της Κυνθίας δηλαδή της Κυνθίας Αρτέμιδος ,της Σελήνης. (Η Άρτεμις, ονομαζόταν Κυνθία, επειδή γεννήθηκε μαζί με τον Απόλλωνα στον Κύνθο της Δήλου).

Όμως ο Κέπλερ ακάθεκτος, με σχεδόν «μαγικές» ικανότητες (η μητέρα του είχε κατηγορηθεί ότι ήταν μάγισσα) «έλυσε» για μιαν ακόμη φορά διαφορετικά τον γρίφο.