Φωτο: Δέσποινα Ζαφείρη
Περπατώντας πριν λίγο καιρό στην περιοχή γύρω από το Σκάλωμα, σκεφτόμουν πόσο κρίμα είναι ένας τόπος τέτοιας ομορφιάς και περιβαλλοντικής αξίας να παραμένει, όχι μόνο ανεκμετάλλευτος αλλά και να επιβαρύνεται από παντός είδους απορρίμματα. Πιθανή ανάπλαση του χώρου αυτού θα πρόσφερε απίστευτα πολλά και στον άνθρωπο κάτοικο ή επισκέπτη αλλά και στο οικοσύστημα της περιοχής. Απ’ ό,τι έμαθα υπάρχει μια μελέτη για το έργο αυτό αλλά με την αλλαγή της δημοτικής αρχής δεν προχώρησε ούτε υπάρχει καμιά αντιπρόταση ως τώρα. Ελπίζω ότι δεν έχει εγκαταλειφθεί και η ιδέα μαζί με τη μελέτη…
Υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου σημαίνει χρήματα. Και, ναι, είναι δύσκολες εποχές. Μα εμείς που αγαπάμε το μέρος εκεί, ζούμε δε ζούμε σ’ αυτό, αν το θελήσουμε, μπορούμε να συνεισφέρουμε. Με τις δυνάμεις του ο καθένας , να δουλέψουμε για να ομορφύνει αυτός ο τόπος που είναι «υπό ανάπτυξη» αλλά καθόλου υπανάπτυκτος. Κι όταν λέω «με τις δυνάμεις» , κυριολεκτώ. Οι ομάδες εθελοντικής εργασίας δεν είναι άγνωστες στην Ήπειρο και ειδικότερα στη Σαγιάδα. Κι άλλες φορές άνθρωποι, ακόμα και από το εξωτερικό, συνέδραμαν ώστε να γίνουν έργα στην περιοχή. Με την πείρα λοιπόν από τις προηγούμενες φορές , τέτοιες δράσεις θα μπορούσαν να αποδειχτούν μεγάλη βοήθεια στο εγχείρημα. Οι υπηρεσίες ως ένα σημείο και μετά εμείς… Ξέρω ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που θα συμμερίζονταν το όνειρο για την πραγματοποίηση του έργου αυτού. Μερικοί μάλιστα έχουν ασχοληθεί πιο σοβαρά και κατάφεραν να προχωρήσουν ως ένα σημείο. Από κει και πέρα χρειαζόμαστε το μυαλό, τα χέρια και κυρίως την καρδιά των ανθρώπων. Γιατί, τελικά, λεφτά μπορεί να μην υπάρχουν όσα πιστεύαμε, μα άνθρωποι υπάρχουν σίγουρα.
Δέσποινα Ζαφείρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου