LA BASTIA

Κυκλοφόρησε πριν από μήνες, αλλά εγώ τώρα το πήρα χαμπάρι...

Ο Γιώργος Καραμπελιάς, προσπαθεί να ...αναδομήσει την αποδομημένη (κατά τη γνώμη του) ιστορία του Σουλίου και όχι μόνο. Η κακή αριστερά, που έβαλε κι εδώ το χέρι της έχει αποδομήσει τους εθνικούς μύθους (Αγώνες Σουλιωτών, Κούγκι, Ζάλογγο Αλή πασάς) κι ο Γιώργος Καραμπελιάς έρχεται ως Άι Γιώργης να σκοτώσει τους κακούς ιστορικούς (συγκεκριμένα την Βάσω Ψιμούλη, η οποία δέχτηκε όλα τα πυρά της δεξιάς και τώρα ήρθε η ώρα να δεχτεί και μια μπαταριά από τον παλιό μπαρουτοκαπνισμένο "αναρχικό").

Συνοπτικά, το βιβλίο (με τον πιασάρικο τηλεοπτικό τίτλο "Συνωστισμένες στο Ζάλογγο" ώστε να παραπέμπει στο περίφημο πια "συνωστισμένοι στη Σμύρνη") θεωρεί ότι όλα είχαν καλώς με την παραδοσιακή άποψη για το Σούλι και τους Σουλιώτες κι ότι κακώς η Ψιμούλη αποδόμησε την Εθνική Ιδέα. Ο Φώτο Τζαβέλας ήταν ήρωας, ο καλόγερος Σαμουήλ ανατίναξε το Κούγκι κι όλα αυτά που τραγουδούσαμε στα ωραία τραγούδια στο δημοτικό...

Τώρα γιατί ο ήρωας Φώτος τριγύρναγε πίσω από τον κώλο του Αλή και γιατί ο καλόγερος δεν τίναξε το Κούγκι σε μια επίθεση των Τουρκαλβανών ώστε να πάρει μαζί του στον εργοδότη του καμιά πεντακοσαριά άπιστους, αλλά ζύγιζε το μπαρούτι για να πληρωθεί κι αυτός από τον Αλή και να φύγει για την Πάργα αυτό δεν μας απασχολεί!

Το μόνο που μένει από ολόκληρο το βιβλίο είναι δυο, τρεις  καλές παρατηρήσεις: Παράδειγμα, οι Σουλιώτες δεν αναφέρονταν στο Φώτο όταν

έγραφαν το γράμμα το οποίο υπέγραφε κι ο ...Φώτος! Εδώ η Ψιμούλη την έκανε την πατάτα! (Βέβαια παρά την επίθεση του Καραμπελιά το βιβλίο της παραμένει το καλύτερο που έχει γραφτεί για το Σούλι.

Απλά ο Καραμπελιάς ανακούφισε τους Ελληναράδες που είχαν λουφάξει μετά την έκδοση της μελέτης της Ψιμούλη. Τους έδωσε τα επιχειρήματα που χρειάζονταν ώστε να μπορούν να ψελλίζουν και τίποτε άλλο εκτός από βρισιές. Βέβαια ούτε ο Καραμπελιάς απέφυγε -δυστυχώς- τους χαρακτηρισμούς).

Επίσης είναι κουφή η άποψη ότι οι Σουλιώτισσες έπεσαν στο Ζάλογγο μαζί με τα παιδιά τους επειδή τις στρίμωξαν στο γκρεμό οι Σουλιώτες που υποχωρούσαν ενώ μάχονταν. (Όσοι έχουν επισκεφτεί την τοποθεσία ξέρουν ότι αυτό δεν μπορεί να ισχύει...) Καλή επίσης η παρατήρηση ότι ο Περραιβός δεν είναι ο δημιουργός αυτών των Εθνικών συμβόλων μια και αναφέρονται -πιο πρίν- από -κυρίως ξένους- περιηγητές.

Τώρα βέβαια, αν οι Σουλιώτισσες εκσφενδόνησαν τα...παιδιά τους εναντίον των απίστων, τα πέταξαν στο γκρεμό ή έπεσαν χορεύοντας και τραγουδώντας ή με μοιρολόγια, δε νομίζω ότι είναι τόσο σημαντικό ώστε να το κάνουμε θέμα αποδόμησης ή...αναδόμησης!.

 Και κάτι ακόμα: Είδα σε βίντεο τον Καραμπελιά στην παρουσίαση του βιβλίου του στη Θεσσαλονίκη να καυχιέται ότι μόνο αυτός σκέφτηκε ότι οι μαχητές του Διονύσιου του Φιλόσοφου μπορεί να κατέληξαν στο Σούλι.

Αμ δε!