Επιστροφή στο Μπατζιαράτι...

Το αρχοντόσπιτο του αγά-Μάνη στο Μπατζιαράτι.

(Δίπλα στο Ασκάρι, λίγο πριν το Καρτέρι).

Όλοι αυτοί οι μικροί μαχαλάδες, δεν ενώθηκαν ποτέ
σε ένα χωριό (μόνο όταν ήρθε το ρωμαίικο
θεωρήθηκαν συνοικισμοί της Κατέρεζας).
(Οι αρβανίτες είχαν ο καθένας το δικό του βιλαέτι
κι ήταν εχθρικοί προς το γείτονα.
Όταν όμως απειλούνταν από ξένους η περιοχή
ενώνονταν μπρος στον κοινό κίνδυνο...)

Πριν από καιρό (20-9-2014) είχα υποσχεθεί ότι θα βάλω

περισσότερες φωτογραφίες απ' αυτό το σπίτι στο Μπατζιαράτι.

Σήμερα το μεσημέρι αξιώθηκα να πάω (με ψιλόβροχο).

Ο μικρός οικισμός (τρία σπίτια) όπως φίνεται από το δρόμο 

Βασιλικό-Καρτέρι.

Η είσοδος του σπιτιού είναι οχυρωμένη κι έμπαινες πρώτα στο σκεπασμένο

κεφαλόσκαλο και μετά στο σπίτι

(το οποίο χωρίζονταν στα δυό).

(Προσέξτε το καμπύλο ξύλο πάνω από την πόρτα.

Δεν το έβαλαν επειδή ξέμειναν από ίσια...)

Το σπίτι χτίστηκε αρχικά το μισό για να εξυπηρετεί

τις ανάγκες της οικογένειας.

Αργότερα τ' αδέρφια το χώρισαν, προσθέτοντας έναν όροφο 

(δεξιά) πάνω από το σταύλο και μιά δεύτερη σκάλα

την οποία οχύρωσαν. Έτσι το οικοδόμημα απόκτησε συμμετρία.

Κάτω από το αρχικό σπίτι υπήρχε ο γκουμπές

κι έμπαιναν σ' αυτόν από το σταύλο, απ' αυτή την 

σχεδόν οξυκόρυφη είσοδο.

Ο γκουμπές (θολωτό υπόγειο).

 

Το εσωτερικό του αρχικού σπιτιού
το οποίο σώζεται σε καλύτερη κατάσταση
από το...νεότερο!

Πίσω από το σπίτι, υπάρχει μιά προεξοχή

που φιλοξενούσε δυο δίδυμους...αχαλέδες.

Φυσικά ενσωματωμένους στο σπίτι

κι όχι στον κήπο, όπως συνηθίζονταν τότε...

Οι αχαλέδες στηρίζονταν σε μικρούς γκουμπέδες.

Ο σταύλος (δηλαδή το υπόγειο του νεότερου σπιτιού)

επικοινωνούσε μ' αυτόν το γκουμπεδάκο

μ' ένα μικρό άνοιγμα από το οποίο προσπάθησα 

να βγάλω την παραπάνω στραβή φωτογραφία.

Σε τί χρησίμευε αυτός ο χώρος;

Και γιατί δεν υπάρχει είσοδος για τον άλλο γκουμπεδάκο;;;

(οι χρυσοθήρες που έχουν κατασκάψει το σπίτι

σίγουρα θα είχαν κάτι να ...προσθέσουν!)

Η θέα από τον οικισμό, προς το Ασκάρι (δεξιά)

και το Ντομπράτι (στο κέντρο).