" Φάμανε το βόιδι και ποστάσαμαν στη νουρά. " "

Τρίτη 31 Μαΐου 2016

Στους μύλους της Σκέφαρης







Αν ρωτήσετε πού πέφτει η Σκέφαρη, οι περσσότεροι Θεσπρωτοί δεν θα μπορέσουν να σας απαντήσουν, γιατί είναι ένα έρημο σήμερα χωριό ανάμεσα στο Σμέρτο (Φιλιατών) και το Τρικόρυφο (την παλιά Σπάταρη). Η Σκέφαρη ήταν γνωστή για τα κρεμμύδια της αλλά και για τους νερόμυλους στον κάμπο. Από την μεγάλη πηγή (που σήμερα έχει σε αποκλειστικότητα η Ηγουμενίτσα) το νερό έμπαινε στο μεγάλο μυλαύλακο και κινούσε μια σειρά από νερόμυλους στους οποίους άλεθαν τα γεννήματα όλοι οι κάτοικοι της περιοχής. Μετά τον πόλεμο η περιοχή ερήμωσε.
Στέκουν όμως ακόμα τα ερείπια τριών νερόμυλων και κυρίως το μεγάλο μυλαύλακο, το οποίο σώζεται σε αρκετά μεγάλο τμήμα και σε πολύ καλή κατάσταση όπως βλέπετε στις φωτογραφίες.
Με λίγη καλή προσπάθεια, μπορούν αυτά τα μνημεία του παρελθόντος να σωθούν!
Δεν χρειάζεται να περάσει ανάμεσά τους κανένας αυτοκινητόδρομος όπως στο Μαργαρίτι για να μπορέσει να τα δει ο κόσμος. Ας κάνουμε κάτι τώρα!
5 νερόμυλους σημειώνει ο Αυστροουγγρικός χάρτης (του Κοντογόνη) στην περιοχή της Σκέφαρης. Ο πρώτος που φαίνεται στο πάνω μέρος του χάρτη είναι της Κώτσικας (στην πραγματικότητα υπήρχαν δυό). Το ποταμάκι δεν έχει όνομα αλλά το έλεγαν Μπογάζι (ή Μπογαζιώτικο). Ο ελληνικός χάρτης της Γ.Υ.Σ. το λέει "Άσπρο Ρ." (αλλά αν δεν βρω τα τεφτέρια που χρησιμοποιούσαν οι αξιωματικοί με τα παλιά τοπωνύμια δεν έχει καμιά σημασία).
Ο αμερικάνικος χάρτης(καλύτερα ενημερωμένος) σημειώνει εφτά νερόμυλους.
Τόσους σημειώνει κι ο Ρώσικος, αλλά αυτοί, απλώς αντιγράφουν τους ελληνικούς χάρτες.
(Ερώτηση: πού τους βρήκαν οι Ρώσοι τους καλά φυλαγμένους :) ελληνικούς απόρρητους χάρτες και τους αντέγραψαν;)

Δεν υπάρχουν σχόλια: