" Φάμανε το βόιδι και ποστάσαμαν στη νουρά. " "

Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

Πετρίτης

                       (Ο Πετρίτης. Φωτογραφία Κώστα Μπαλάφα)

Στο βιβλίο που ετοιμάζω για τον εμφύλιο στη Μουργκάνα, σχεδιάζω στο τέλος να βάλω τα βιογραφικά των πρωταγωνιστών και τις φωτογραφίες τους. Αυτές τις μέρες, ασχολούμαι με τον Πετρίτη, έναν άνθρωπο που έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην ιστορία της περιοχής.
 Με μιά ματιά που έριξα στο διαδίκτυο, είδα ότι υπάρχουν επαινετικά σχόλια τα οποία λίγο ως πολύ επαναλαμβάνονται:

"...Νεαρός δάσκαλος ακόμα κυνηγήθηκε επίμονα από τις τότε κυβερνήσεις για τις ιδέες του. Διορίζονταν σκόπιμα να δουλέψει στα πιο απομακρυσμένα χωριά με 8-10 το πολύ σπίτια - αχυροκαλύβες.
Εκεί στα βοσκοτόπια και στα βουνά της Ηπείρου, όπου με την επίμονη σκληρή δουλειά του και για τη μεγάλη αγάπη του για τα παιδιά, έδινε όλο του τον εαυτό, μοιράζονταν μαζί τους το ψωμί και το συσσίτιο πολλές φορές που ετοίμαζε η γυναίκα του Λίτσα για κείνα. Εκεί που δίδασκε στα παιδιά το δίκιο και την αλήθεια, εκεί ο αξέχαστος Πολυχρόνης Βάης θα δώσει τα πρώτα δείγματα του ανθρώπου αγωνιστή, που πονά για τους συνανθρώπους του. Που νοιάζεται για τα προβλήματά τους και παλεύει μαζί τους για τη λύση τους..."

"...Ο Πολυχρόνης Βάης (Αχιλλέας Πετρίτης) δεν υπήρξε μόνον ένας ήρωας αγωνιστής. Σ' όλη του τη ζωή τον χαρακτήριζε το στοιχείο της ανθρωπιάς, της φροντίδας για τους συναγωνιστές, για τους συνανθρώπους που υπηρετούσε όχι μόνον ως δάσκαλος, αλλά και με τη βαθιά ανθρώπινη δραστηριότητά του. Το παρακάτω μικρό παράδειγμα δίνει το μέτρο της ανθρωπιάς του: Στις αρχές της δεκαετίας του '30, όταν ήταν δάσκαλος στη Θεσπρωτία, ένας μικρός μαθητής κάποια μέρα καθόταν περίλυπος στο μάθημα χωρίς να συμμετέχει. Οταν τελείωσε το μάθημα τον κράτησε πίσω και τον ρώτησε τι έχει. Το παιδί δεν απαντούσε... Τότε, καθώς ήταν ήδη μεσημέρι, άνοιξε ένα χαρτί όπου είχε ψωμοτύρι και ένα κομμάτι πίτα. Κράτησε ένα μικρό κομμάτι για τον εαυτό του και το υπόλοιπο το έδωσε στον μαθητή του, ο οποίος τον κοίταξε στα μάτια. Πήρε το ψωμί το πήγε στο σπίτι του να το φάει η μάνα του που ήταν άρρωστη μέρες και δεν είχε βάλει τίποτα στο στόμα της..."

"...Με τη δράση του έγινε θρύλος στην περιοχή της Ηπείρου, ιδιαίτερα στη Λάκκα Σούλι, προκαλώντας το θαυμασμό ακόμα και των αντιπάλων του. Ιδιαίτερα με τους απίστευτους στρατιωτικούς ελιγμούς με τους οποίους κατάφερνε να ξεφεύγει και να πλήττει τον αντίπαλο στρατό..."

"...Για τις στρατιωτικές ικανότητες του Αχιλλέα Πετρίτη, αναφέρεται και ο αντίπαλος. Συγκεκριμένα, στην ιστορία του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ): «Ο Ελληνικός Στρατός κατά τον αντισυμμοριακό αγώνα (1946-1949). Η εκκαθάρισις της Ρούμελης και η πρώτη μάχη του Γράμμου» Σελίδα 114, αναφέρεται: «... Ενώ χρόνω διετάσσοντο τα ανωτέρω, έκτακτος τακτική κατάστασις εν δημιουργήσει εις την περιοχήν Σουλίου της Νοτιοδυτικής Ηπείρου, ζώνην ευθύνης της VIII Μεραρχίας. Η συμμοριακή "ταξιαρχία" Πετρίτη εισέβησεν εις την περιοχήν Σουλίου και ηγκίστρωσεν μέρος των δυνάμεων της VIII Μεραρχίας, ώστε αυτή να ευρεθή εις αδυναμίαν να εκτελέση εμπροθέσμως την αποστολήν της, περί εκκαθαρίσεως των Ζαγοροχωρίων ως το σχέδιο προέβλεπεν». Με λίγα λόγια, ο Αχιλλέας Πετρίτης με την επίλεκτη ταξιαρχία του, ανάγκασε το ΓΕΣ να αλλάξει το αρχικό σχέδιο επιχειρήσεων «Κορωνίς» και να αντιμετωπίσει έγκαιρα «και νέας τυχόν αντιπερισπαστικάς των ενεργείας»..."

Αν θέλουμε όμως να δούμε πραγματικά τι έγραψε ο αντίπαλος για τον Πετρίτη, ας δούμε και μιά επιστολή ενός "πρώην αντάρτη του Πετρίτη" στην εφημερίδα ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ το 1994. (Ευχαριστώ το Θωμά που μου έστειλε το απόκομμα).
Από τις πληροφορίες που παραθέτει μάλλον ήταν από τη Λάκκα Σουλίου και το πιο πιθανό ήταν να υπηρέτησε στο Ζέρβα και όχι στον ΕΛΑΣ. Σίγουρα όμως στον εμφύλιο ήταν από τη μεριά του στρατού, ίσως στο τάγμα του Γαλάνη. Από το ύφος της γραφής την προσπάθεια για «απλή καθαρεύουσα» και το αρχηγικό στυλάκι («να διανεμηθεί στους βουλευτάς») φαίνεται ότι ίσως ήταν υπαξιωματικός καραβανάς. (Λέω «ήταν» γιατί δεν πιστεύω να «είναι» ακόμα…) Δεν αποκαλύπτει το όνομά του, συνεχίζοντας τη μακρά παράδοση των κουκουλοφόρων της κατοχής. Ας δούμε όμως τον Πετρίτη όπως τον παρουσιάζει:
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ  


Δεν υπάρχουν σχόλια: