Λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά από το σαράι βρίσκονται τα ερείπια του τάφου του Ντίνο μπέη. Σήμερα ελάχιστες πέτρες έχουν απομείνει από το μαυσωλείο. Ακόμα πιο ψηλά στην κορυφή βρίσκεται το νεκροταφείο του σαραγιού και διακρίνονται πολλοί τάφοι.
Σκύβω στον πάτο των εικόνων και ένα έγκλημα σηκώνω Δωδωναία τα θεμέλια τα είχαν ραντίσει αίματα, μέλια Ξάπλωσα να μετρήσω του ντερβίση το ανάστημα, είδα κορφή από κυπαρίσι ο άνεμος το είχε συγκλονίσει άμφια ντύθηκε έτοιμο να λειτουργήσει.
Κοπή του βράχου, γύρω ασφάκα δίπλα είχε πέσει η πλάκα είχε συλληθεί το κτέριζαν μούσκλια και μαρτυρούσε τα ετεροούσια. Του είχε δοθεί του νάϊ ο σκοπός στον άξονα είχε δονηθεί του ενός Κόσμος ένας και παντοτεινός Κόσμος του ονείρου πάντα νωπός.
Bλέπεις ψηλά δύο αετούς να γράφουν κύκλους σαν κρικέλα που δένει τον άλυσσο του πηγαινέλα αυτόκλητους να πεις ή σταλτούς; Η καρσέλα ταξιδεύει χωρίς φτερό χωρίς πανί, δεξιόστροφα καθ’ ύψος ανέβαινε η σελήνη δρεπάνι κοφτερό που είχε πλύνει του πόντου ο γύψος.
Ο χρόνος είχε θερίσει τις χορδές της υψωμένης λύρας των κιόνων τέχνη αρχαία των Ιώνων τα πάτησαν βάρβαρες ορδές. _________________________
Χαρισμένο στο Μιχάλη Πασιάκο για της Τέχνης του τα ωραία.
Εγράφη εν Σαγιάδα χωρίον (από το μηναίο του Καλλινίκου, Σαγιάδα 3-6-1525)
ΚΩΔΙΚΑΣ ΣΕΛΛΙΑΝΗΣ
ΜΧΛ > ΜΙΧΑΗΛ (κεραμική επιγραφή στο ναό του Α. Δημητρίου στο Τουρκοπάλουκο)
Το ιστολόγιο αυτό είναι μια περιήγηση στη Θεσπρωτία που όπως όλες οι πατρίδες είναι όμορφη κι όπως όλες οι πατρίδες μας πληγώνει. Από τη μια μεριά η ομορφιά του ανέγγιχτου τοπίου κι απ' την άλλη η απόλυτη βαρβαρότητα! Έρως και Φρίκη! Κατά τα άλλα τη διαφημίζουμε σαν Θεσπρωτία του πράσινου και του γαλάζιου, πράσινο όσο αφήσαμε και δεν το κάψαμε και γαλάζιο όσο απέμεινε από τις καταπατήσεις και τις "επενδύσεις". Επειδή όμως υπάρχει ελπίδα ότι μπορούμε κάτι να κάνουμε ως πολίτες αυτού του τόπου, ως αυτόνομες μονάδες που αντιστέκονται συλλογικά κι όχι σαν πρόβατα που περιμένουν στο μαντρί τους τη σφαγή, έχει νόημα κι αυτή η προσπάθεια... Δημοσιεύω τις απόψεις μου με πλήρες ονοματεπώνυμο γιατί πιστεύω ότι η κριτική πρέπει να είναι επώνυμη κι όχι κρυμμένη πίσω από κάποιο ψευδώνυμο.
2 σχόλια:
Κύριε Πασιάκο, ειλικρινά δεχτείτε τα συγχαρητήριά μου, για αυτήν την υπέροχη δουλειά σας.
KYBEIA
Σκύβω στον πάτο των εικόνων
και ένα έγκλημα σηκώνω
Δωδωναία τα θεμέλια
τα είχαν ραντίσει αίματα, μέλια
Ξάπλωσα να μετρήσω του ντερβίση
το ανάστημα, είδα κορφή από κυπαρίσι
ο άνεμος το είχε συγκλονίσει
άμφια ντύθηκε έτοιμο να λειτουργήσει.
Κοπή του βράχου, γύρω ασφάκα
δίπλα είχε πέσει η πλάκα
είχε συλληθεί το κτέριζαν μούσκλια
και μαρτυρούσε τα ετεροούσια.
Του είχε δοθεί του νάϊ ο σκοπός
στον άξονα είχε δονηθεί του ενός
Κόσμος ένας και παντοτεινός
Κόσμος του ονείρου πάντα νωπός.
Bλέπεις ψηλά δύο αετούς
να γράφουν κύκλους σαν κρικέλα
που δένει τον άλυσσο του πηγαινέλα
αυτόκλητους να πεις ή σταλτούς;
Η καρσέλα ταξιδεύει χωρίς φτερό
χωρίς πανί, δεξιόστροφα καθ’ ύψος
ανέβαινε η σελήνη δρεπάνι κοφτερό
που είχε πλύνει του πόντου ο γύψος.
Ο χρόνος είχε θερίσει τις χορδές
της υψωμένης λύρας των κιόνων
τέχνη αρχαία των Ιώνων
τα πάτησαν βάρβαρες ορδές.
_________________________
Χαρισμένο στο Μιχάλη Πασιάκο για της Τέχνης του τα ωραία.
Δημοσίευση σχολίου