Χτες το απόγευμα, παρακολουθήσαμε με άλλους "τυχερούς" μιά παράσταση στο αρχαίο θέατρο της Τιτάνης της Γιτάνης των Γιτάνων ή όπως θα ονομαστεί στο μέλλον αυτή η πόλη. (Γκούμανη πάντως δεν είναι, γιατί το χωριό "Γκούμανη" βρίσκεται πιο πέρα από τα ερείπια της αρχαίας πόλης).
Η σκηνοθέτης του έργου, αφού ύμνησε τον περιφερειάρχη Ηπείρου κατά πως όφειλε, μας είπε ότι δεν μπορούσαν να...στήσουν σκηνικά (κι έτσι βλέπαμε τους ηθοποιούς να κόβουν βόλτες πίσω από τη σκηνή μαζί με αργά προσερχόμενους, αστυνομικούς και υπεύθυνους της παράστασης. Λόγω έλλειψης σκηνικού είχαμε το κοριτσάκι του χορού που στραμπούληξε το πόδι της να σφαδάζει από πόνο -κι αυτή ήταν δυστυχώς η μοναδική αυθεντική ερμηνεία του απογεύματος!- Επίσης ως σκηνικό είχαμε την εικόνα του εργοταξίου το οποίο θα μπορούσε να φτιαχτεί λίγο παραπέρα αλλά είναι εκεί που είναι και δεν φεύγει εύκολα!)
Η παράσταση ξεκίνησε με έναν καλοκαιρινό ήλιο να καίει μέσα στο νταμάρι του θεάτρου όχι γιατί κάποιοι σκέφτηκαν να μας θυμίσουν πως έβλεπαν θέατρο οι αρχαίοι αλλά επειδή δεν είχαν ...ρεύμα μέχρι την τελευταία στιγμή! (Το ξεφούρνισε κι αυτό η σκηνοθέτης, όταν είπε ότι ευτυχώς έχουμε ρεύμα κι έτσι θα έχουμε...ήχο! Σκέφτομαι με τρόμο τί διάολο παράσταση θα γινόνταν χωρίς φως και ήχο!)
Εν τέλει, μιά παράσταση σε καμίνι με τον ήλιο κόντρα και απαράδεκτα στριμωγμένοι λόγω πανδημίας, "απολαύσαμε" το έργο.
Οι ΒΑΚΧΕΣ του Ευριπίδη, είναι μια πολύ σπουδαία ιστορία για να την αντιμετωπίζει κανείς με δυό "μεγάλα" ονόματα ηθοποιών και κοριτσόπουλα που κάνουν σαν σπαστικά σε όλη τη διάρκεια της παράστασης. Αυτή ειδικά η τραγωδία δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με γυναικείες ψηλοτάκουνες μπότες και μακριά γάντια. Ο καψο Διόνυσος που κοπάναγε δυό κλάπες στην άκρη της σκηνής σαν χρεοκοπημένος οικοδόμος κι ο αγγελιαφόρος με το διαφανές τραπεζομάντηλο δεν συγκινούν πλέον τον μέσο θεατή! Ενδυματολογικά η παράσταση ήταν για τα σκουπίδια! Κάτι μπαλντάδες που κράδαιναν τα κοριτσόπουλα, πέντε μέτρα σωλήνας βρύσης και οι,,,κλάπες που προφανώς πήραν από το εργοτάξιο, 200 φράγγα έξοδα!
Τί έμεινε λοιπόν από τον Ευριπίδη; Η..μετάφραση; Πότε θα σταματήσουν οι.., νεοέλληνες λόγιοι να παριστάνουν ότι μπορούν να μεταφράσουν αρχαία Ελληνικά; Όταν απλώνεις πέντε μεταφράσεις στο τραπέζι της κουζίνας και παριστάνεις ότι μεταφράζεις απευθείας από το αρχαίο κείμενο, απλώς παραμυθιάζεσαι μαναχός σου! Να σε δω με τον πρώτο σωζόμενο πάπυρο, να συμπληρώνεις τα κενά και να χτυπιέσαι! Τα υπόλοιπα είναι ,,,φιλολογίστικα της κακιάς ώρας!
Τί έμεινε λοιπόν από τον Ευριπίδη; Η...σκηνοθεσία; Αυτή δεν ήταν σκηνοθεσία ήταν ...πολιτικό μανιφέστο! Τί δουλειά έχει ο Ευριπίδης με τον Καχριμάνη;
Τελικά η "αγαθή τύχη" της Θεσπρωτίας, δεν θέλησε να ανεβάσει πρώτος θεατρική παράσταση στο αρχαίο Θέατρο εκείνος που είχε μιλήσει για...'παλιόπετρες'. Όμως τύχη είναι αυτή...Μιά του κλέφτη δυό του κλέφτη, είδαμε τον Διόνυσο ...φαντάρο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου