"Στου κουφού την πόρτα" ή "τέτοια ώρα, τέτοια λόγια". Θα μπορούσα να ξημερώσω με παροιμίες, όπως "το χωριό καίγεται κτλ" αλλά ας μπούμε στο θέμα:
Ναι, κάθε φορά που καιγόμαστε, μας πιάνει η πιλάλα. Και "με τ' αυγό στον κώλο" βγάζουμε λόγους. Όμως αν κάναμε δρόμους πάνω από τους οικισμούς, απομονώνοντάς τους από τα πευκοδάση (καλώς ή κακώς υπάρχουν, ξηλώστε τα και βάλτε...ρίγανη!) θα γλυτώναμε τη...μπουλντόζα της πυροσβεστικής!
Δεν μιλάω για απαλλοτριώσεις και τέτοια, μιλάω για έναν απλό χωματόδρομο πρόσβασης, όπου θα υπάρχουν και δέκα βυτία έτοιμα γεμάτα με νερό.
Η περίπτωση της Σαγιάδας είναι ενδεικτική, θα μπορούσα να βάλω την Ηγουμενίτσα που έχει το χάρο του πευκόδασους πάνω απ' το κεφάλι της!
ΥΣ Επειδή όταν μιλούσα για τον Καλαμά ότι θα γίνει τελικά βόθρος, έλεγαν (οι πλέον ειδικοί) ότι κινδυνολογώ, όταν μίλησα για το Θεογέφυρο γέλαγαν, τώρα για να μην...τριτώσει το κακό, ας βάλουμε μπροστά τους περιφερειακούς προστατευτικούς δρόμους!
ΥΣ 2 Επειδή ΘΑ (θα θα θα) γίνει η περίφημη ένωση τελωνείου Μαυροματίου με την Εγνατία και το λιμάνι της Ηγουμενίτσας (λεβέντες μου, πρώτα γίνονται οι δρόμοι και μετά εγκαινιάζεις τελωνεία!) θα νομίσουν μερικοί ότι θα λύσει το πρόβλημα. Όχι! Μέχρι να γίνει η ένωση θα γεράσουμε! Κι εκεί που θα γίνει θα κόψει απλώς στη μέση "τα δάσα" που έλεγε ο Σκαρίμπας. Κι αν έχει και σήραγγες βράστα! Η φωτιά θα κάνει περίπατο από πάνω! Περιφερειακός προστατευτικός χωματόδρομος! (Κι αν είναι δυνατό μιά συστοιχία με βρωμοκαρυδιές γι αυτούς που ξέρουν!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου